പ്രിയ വി.കെ.

കവിത 
എന്നുമീ ഞങ്ങള്‍ക്ക്  വഴി വിളക്കായ് നിന്ന്
എങ്ങോ മറഞ്ഞു പൊലിഞ്ഞൊരു താരമേ..
എന്‍ മനക്കോണിലെ മായാത്ത ചിത്രത്തിന്‍
മുന്നില്‍ നമിക്കുന്നു ഖിന്നനായ് മാനസം
ലാളിത്യമാര്‍ന്ന നിന്‍ ജീവചൈതന്യത്തെ
മേളിച്ചു സമ്പന്നമായൊരീ നാടിന്റെ
ഉന്നതി മേല്‍ക്കുമേല്‍ കൈവരിച്ചീടുവാന്‍
വന്നു ഭവിക്കട്ടെ! നിന്‍ നറും പുഞ്ചിരി
അന്യനെ തെല്ലുമേ വേദനിപ്പിക്കാതെ
അര്‍പ്പണം ചെയ്തൊരാ ദേഹവും ദേഹിയും
ഇത്ര കടുത്തതാം പീഢനമേല്‍ക്കുവാന്‍
എന്തുണ്ട്? ന്യായവാദങ്ങള് നിരത്തുവാന്‍?
വന്ദ്യനാം ഗാന്ധി വെടിയേറ്റു വീണതും
നിന്ദിതര്‍  രക്ഷകന്‍ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടതും
ഓര്‍ത്തുപോയിത്തിരി നേരമെന്‍ മാനസം
ഓര്‍ത്തുപോയിത്തിരി നേരമെന്‍ ഹൃത്തടം
അത്തരമന്ത്യം ഭവിക്കുമെന്നായിടും
ഇത്തരം വ്യക്തിക്ക് എന്നുമേയൂഴിയില്‍
ഒന്നിനെപ്പോലുമേ വേദനിപ്പിക്കാത്തൊരാ
കുഞ്ഞിനെപ്പോലുള്ള നിര്‍മ്മല മാനസം
കാലനാം വണ്ടി വന്നിടിച്ചു തകര്‍ത്തെറിഞ്ഞി-
ട്ടൊന്നുമേ മിണ്ടാതെ പോയതെന്തിങ്ങനെ?
തന്നെ ഭര്‍ത്സി ച്ചീടുന്നോര്‍ക്കുനേരെയും
ഇമ്മട്ടിലല്ലയോ എന്നും പൊറുത്തതും.